تعداد زیادی ایمیل دریافت شد که درباره کیفیت صدای ضبط شده سوال شده است. سخت‌ترین قسمت این است که تعیین کنیم که صدای "خوب" چه شکلی است. براساس تست انجام گرفته، اکثر آهنگ‌های جدید کیفیت پایینی دارند، اما فقط  تست انجام گرفته این را نشان نمی‌دهد. کافیست "Loudness Wars" را در گوگل جستجو کنید، خواهید دید در چه مورد صحبت شد.

 کیفیت صدا بسیار ذهنی است، اما یک چیزمشخص می‌باشد. هیچکس برای ضبط صدایی بد کار نمی‌کند. برای ضبط آهنگ‌های Remastered: هیچ مهندسی عمد صدای ضبط شده را بد نمی‌کند، اما آنها صدایی متفاوت برای شنوندگان امروزی که به احتمال زیاد از دستگاه‌های تلفن‌همراه به عنوان پخش‌کننده‍‌ی موسیقی اصلی خود استفاده می‌کنند، ایجاد می‌نمایند. یک آلبوم تازه Remastered شده احتمالا بلندتر خواهد بود، بنابراین طبیعت کنتراست دینامیک نرم به بلند موسیقی از دست خواهد رفت. یک دلیل خوب برای آن وجود دارد: یک ضبط صدای بلندتر "بهتر" از آرام‌تر (کمتر فشرده) برای پخش در تلفن‌های‌هوشمند، بلندگوهای کامپیوتر، ماشین، هواپیما، قطار یا اتوبوس خواهد بود. به همین دلیل موسیقی در حال‌حاضر فشرده‌تر از زمانی است که درصد بالاتری از خریداران موسیقی را در خانه گوش می‌دادند. آلبوم جدید "25" آدل ممکن است صدای خوبی در ایرفون داشته باشد، اما در هدفون NAD VISO HP50 مورد تست قابل شنیدن نیست! چه خبرشده است؟

 کیفیت صدای ضبط شده، تا حد بسیاری توسط مهندسانی که آنها را ضبط و میکس کرده‌اند، تعیین می‌شود. تصمیم‌گیری‌های آنها در مورد انتخاب استودیو، میکروفون، پردازش و ویرایش کلیدی هستند. صدا پس آن ممکن است بیشتر در قسمت مسترینگ تغییر یافته و همچنین با محدودیت‌های فرمت انتشار روبرو شود. بنابراین هیچ راهی برای یک مصرف‌کننده موسیقی وجود ندارد که بتواند تشخیص دهد که کدام یک از نسخه‌های MP3، FLAC، سی‌دی و یا LP بهترین نسخه صدایی از موسیقی است. به طور کلی، برای موسیقی‌های قدیمی‌تر، فرمت‌های نسخه اصلی نسبت به اصل نوازندگان حقیقی‌تر هستند.

 در طول سال‌ها دریافته شد که کیفیت صدای ضبط شده بیشتر گروه‌های موسیقی، می‌تواند از یک آلبوم با آلبوم بعدی بسیار سازگار باشد. اگر آن را دوست دارید، عالی است. اما اگر نپسندید، شانس کمی وجود دارد که یک فایل با وضوح بالای ریمستر شده و یا جدید نظر شما را تغییر دهد. کیفیت ذاتی ضبط  که خوب یا بد باشد  معمولا باعث می‌شود بدرخشد. نسخه‌های با وضوح بالا از کیفیت ضبط متوسط یا پایین، به شکلی قابل ملاحظه صدا را بهبود نخواهد داد، آنها باید در شروع مطلوب باشند.

 من هرگز ادعا نمی‌کنم که LP‌ها همیشه بهتر از سی‌دی و یا غالب‌های دیگرند و یا این‌که فایل‌های با وضوح بالا همیشه بهتر از فایل‌های استاندارد و یا حتی وضوح پایین هستند. این‌ها تنها فرمت‌های انتشار موسیقی‌اند. کیفیت صدای ضبط شده نکته‌ی کلیدیست و یک ضبط خوب می‌تواند در غالب MP3، FLAC، سی‌دی و یا LP انتشار یابد و صدایی عالی داشته باشد. ضبط ضعیف هنوز هم ضعیف خواهد بود اگر در غالب MP3، FLAC، سی‌دی و یا LP منتشر شده باشد.